Het is mooi geweest punt

En ineens zijn we zes maanden verder.
Honderdvierenzeventig dagen Australie...
Australie... daar waar ze aan de linkerkant rijden, waar een zee is vol koraal en bergen vol regenwoud, waar kangoeroes en koala's leven, waar het heel gewoon is een biertje te drinken om tien uur, 's ochtends!, waar iedereen zegt: no worries mate, waar je uren kan rijden en niemand tegenkomt, waar de dokters vliegen en waar je bruin wordt in de winter, waar je koffie haalt om "mee te nemen", daar waar je schildpadden, dolfijnen, walvissen en Nemo tegenkomt...

Australie... daar waar ik bijna 15.000 kilometer heb afgelegd, waar ik in meer dan 50 verschillende bedden heb geslapen, waar ik kangoeroes heb gezien en gegeten :), waar ik gekampeerd heb onder de vallen sterren, waar ik heel veel lieve mensen heb ontmoet, waar ik alle grote steden heb gezien, waar ik misschien wel 100 koffies verkeerd bij de Gloria Jean's heb gehaald, daar waar ik 2367 foto's heb gemaakt...

Vannacht om 4 uur gaat de grote reis beginnen, om ongeveer 37 uur later (dank papa en mama voor het uitrekenen) weer op vaderlandse bodem te staan.
Nu ik dit allemaal typ is het net donker geworden en is mijn laatste dag Australie een feit.
Je zegt het altijd wanneer iemand weggaat: "de tijd gaat zo snel, voor je het weet..."
En "voor je het weet" is dus al nu.
Ik heb enorm genoten. Van al het moois dat ik heb gezien en heb meegemaakt. Het was super. Wat een mooi land en wat een mooie ervaring. Ik ben heel blij met mijn enorme hoeveelheid foto's zodat ik alles thuis nog eens kan "herbeleven". Want het is echt zo...
je weet vaak pas achteraf, wanneer je er niet meer bent, hoe mooi en speciaal het was.

En dan natuurlijk, zoals bij elke epiloog, de bedankjes ;)
Als eerste voor al jullie lieve mailtjes en reacties! Super!
Weten dat er 20.000 kilometer hiervandaan aan je gedacht wordt is fijn, heel fijn en dan
Pascal S., Armin van Buuren, Johan Gielen, Ferry Corsten, Marco Borsato, Paul de Leeuw en vele anderen; bedankt voor de muziek die al die kilometers met me is meegereisd.
En Dennis bedankt, dat je het weer met me hebt uitgehouden!
Dit was het dan.
Dit was Australie.
Het is mooi geweest... nu terug naar huis punt

Liefs van mij.